Trots en blij

Trots en blij
column september 2019

Waarom is er een competitie, die bepaalt welke overheidsorganisatie de beste van Nederland is? Mag je niet van élke overheidsorganisatie verwachten dat ze het beste uit zichzelf haalt?

Je kunt erop wachten dat er kritiek komt als je een verkiezing uitschrijft onder de overheidsorganisaties in Nederland. Zeker als die wedstrijd als resultaat heeft dat een van die organisaties zich een jaar lang de nummer 1 van het land mag noemen.
Ik begrijp dat ongemakkelijke gevoel wel. Immers, je gaat ervan uit dat een overheidsorganisatie al het mogelijke doet om jou ten dienste te staan. Een recent rapport van de Nationale Ombudsman over de rol van de overheid in 2030 bevestigt dat ook. “Burgers willen een overheid, die eerlijk is, begripvol communiceert en handelt met menselijke maat. Daarnaast rekenen zij erop dat de overheidsmedewerkers kennis van zaken hebben, snel reageren en beter naar de burgers luisteren. Begrijpelijkheid en dienstverlening via één loket worden gezien als belangrijke verbeterpunten.”

Waarom zou dat beloond moeten worden?
Voor wie de Piramide van Maslow kent, is het antwoord eenvoudig: waardering en erkenning zijn belangrijke menselijke behoeften.

Ook de medewerkers van overheidsorganisaties vinden het fijn om af en toe een schouderklopje te ontvangen en te horen dat ze het goed doen.
Dat is voor de medewerkers van Groen Ontwikkelfonds Brabant niet anders. Zij verdienen die erkenning ook. Zij zetten zich dagelijks, met betrokkenheid, in voor het realiseren van een robuust en aaneengesloten natuurnetwerk in Brabant. Dat doen zij niet alleen in het belang van de versterking van de biodiversiteit, maar ook voor het behoud van een leefbaar en aantrekkelijk Brabant.

Dus was het team oprecht blij en trots toen het hoorde dat het was voorgedragen voor de Beste Overheidsorganisatie van 2019. We werden nog trotser toen de jury besloot ons in de top-10 te rangschikken. Of wij nu ook doordringen tot de beste drie wordt eind september bekend, maar de nominatie alleen al geeft een boost om vooral verder te gaan op de weg, die wij enkele jaren geleden -samen met vele anderen- zijn ingeslagen.

Voordat u zich ongerust gaat maken: wij gaan er niet van langs onze schoenen lopen. We gaan er hooguit hárder door lopen.

Mary Fiers
directeur Groen Ontwikkelfonds Brabant
MFiers@brabant.nl