Groeten uit Brabant

Column Mary Fiers — Staatssecretaris Bleker. Veel natuurorganisaties hebben er nog steeds nachtmerries van. Met één pennenstreek werd in 2011 de Ecologische Hoofdstructuur door het Rijk een kopje kleiner gemaakt. Zonder al te veel maatschappelijk protest overigens. Maar de verontwaardiging in Brabant was groot. Niet alleen bij natuurorganisaties, maar ook bij de boerenorganisatie ZLTO. Dat was het begin van een bijzondere samenwerking tussen de Brabantse Manifestpartijen. Deze samenwerking heeft de afgelopen jaren tot veel mooie dingen geleid —voor de natuur én voor veel boeren.

Wie hier meer over wil weten, kan in de kroniek over Groen Ontwikkelfonds Brabant van Mark Hendriks lezen hoe het begon, en hoe de hoofdrolspelers dit staaltje bruggen bouwen voor elkaar kregen. Ik heb daar met terugwerkende kracht veel bewondering voor, want ook toen waren de tegenstellingen tussen natuur en landbouw groot. Maar het is destijds gelukt om samen een stip op de horizon te zetten en gezamenlijk op weg te gaan.

Nu, anno 2024, lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Opnieuw trekt het Rijk zich terug, en Brabant is weer op zichzelf aangewezen. Het komt nu opnieuw aan op waar we in Brabant goed in zijn: samenwerken.

De tegenstellingen tussen landbouw en natuur zijn nog steeds groot. Ook het tekort én teveel aan water vormen voor alle betrokken partijen een groot en doorleefd knelpunt. De urgentie om actuele problemen op te lossen en ons voor te bereiden op steeds meer extreem weer is vandaag de dag misschien zelfs nog groter dan in 2011. Niets doen en afwachten is geen optie.

Daarom is het hoog tijd dat de hoofdrolspelers, net als toen, samen een paar dagen ‘de hei’ op gaan, en pas terugkomen als ze samen hebben afgesproken hoe ze Brabant verder gaan helpen. Als het ergens kan, dan is het hier, en nu.

Met de groeten uit Brabant,

Mary